Verlangen
Soms heb je het er even helemaal mee gehad. Het is tegenwoordig ook altijd hetzelfde liedje. Je wilt er op een gegeven moment even helemaal niets meer over horen en je gooit in de groep: ‘Kunnen we het even over iets ánders hebben dan over het coronavirus?’
Het blijft angstvallig stil.
Je hersens kraken om iets te bedenken. Een onderwerp dat vroeger een gesprekje vullen kon, toen het woord ‘corona’ bij scrabble nog niet was toegestaan. Je zucht nog eens diep en probeert een gesprekje te beginnen over het weerbericht voor morgen.
Iets wat er overigens voor zorgt dat je binnen twee minuten weer op het coronavirus zit. Want ‘door dit regenachtige weer zit iedereen binnen en bij vochtig weer blijft het virus langer hangen en dat zorgt voor extra besmettingen’. Je weet wel.
Corona beïnvloedt ons leven en daar willen we vanaf. Geen terrasje meer pakken met vrienden, niet uit eten om wat te vieren en niet meer naar de kerk. Konden we maar weer naar de kerk. Konden we corona maar uitschakelen, zo’n knopje met aan/uit omzetten en gewoon weer met een schone lei beginnen. Nederland is ‘coronamoe’.
Iets wat je niet kan beïnvloeden laat je verlangen naar het onbereikbare. Het coronavirus is tot op heden uitzichtloos. Natuurlijk kan je een mondkapje dragen tegen het virus en anderhalve meter afstand houden, maar verder zal je zelf niet komen. Het doet verlangen naar de tijd dat alles anders was. Het doet verlangen naar meer.
Iets wat je niet kan beïnvloeden laat je verlangen naar het onbereikbare.
De mensen die ontdekt hebben hoeveel meer hun leven wordt beïnvloed door de zonde dan door corona, weten daarvan. David zingt: ‘Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God; wanneer zal ik komen en voor Gods aangezicht verschijnen?’ Wat kunnen zij ernaar verlangen om zonder zonde door het leven te gaan. Ze doen hun best, maar komen zelf niet verder. Het doet hun verlangen naar de tijd dat dat voorbij is, dat ze geen zonde meer kennen.
En hoe zit dat bij ons? Corona is het cruciale probleem in ons leven, de spil waar de aarde op dit moment om draait. Maar hoe zit dat met onze zondeschuld? Corona beïnvloedt ons leven, maar onze uitzichtloze zondeschuld beïnvloedt leven én sterven. Verlangen wij naar een tijd dat er geen zonde meer bestaat?