Terugblikken en vooruitkijken
We staan aan het begin van het nieuwe jaar. Als team HHJO blikten we recent terug naar het oude jaar en keken we vooruit in het nieuwe jaar. Op deze pagina’s hebben we onze herinneringen en wensen opgenomen.
Jacoline de Vree-Roon
Een aantal weken geleden viel er een pakketje op onze deurmat. Opgestuurd door een leidinggevende (en moeder) die ik pas ontmoette in een gemeente. Ze stuurde ons achttien zaaikaartjes toe. Kaartjes om in de toekomst te gebruiken bij de geloofsopvoeding van ons dochtertje. In het pakketje zat ook een doorzichtig zakje vol goudgele zaadjes. Mosterdzaad. De kleine zaadjes deden me terugdenken aan een liedje dat ik leerde in mijn kindertijd:
Wil je wel geloven dat het groeien gaat,
klein en ongelooflijk als het mosterdzaad,
dat je had verborgen in de zwarte grond
en waaruit een grote boom ontstond.
Tijdens clubavonden mogen we Gods Woord zaaien in de levens van kinderen, tieners en jongeren. Zoals een klein mosterdzaadje kan uitgroeien tot een grote struik, zo wil de Heere het evangeliezaad doen ontkiemen in de harten van jongeren. Tot uitbreiding van Zijn Koninkrijk. Wat is het bemoedigend om zo nu en dan ontkiemend zaad te mogen zien. Tijdens toerustingsavonden, Bijbelstudieconferenties of zomaar onverwachts tijdens een clubavond. Toen ik pasgeleden aan tieners uit mijn gemeente vroeg om één persoonlijk gebedspunt en één persoonlijk dankpunt op te schrijven, vond ik twee bemoedigende dankpunten terug in een pot vol post-its: ‘dat ik de Heere mag kennen’ en ‘dat God in mijn leven gekomen is’.
Wat is het bemoedigend om zo nu en dan ontkiemend zaad te mogen zien.
Laten we ook in 2020 zaaiend en biddend om jongeren heen staan. Zaaiend met Gods Woord en biddend om groei van dit zaad. In volle afhankelijkheid van de hemelse Zaaier en Landman.
Marleen Vos-van Aalst
Waar ik nog veel aan terugdenk is aan een uitspraak van een jongere. Vanuit het buitenland kwam hij in een van onze gemeenten en daar ook op de jeugdvereniging. 'Ik begrijp het niet', zei hij. 'Hoe is het mogelijk dat er volwassenen en jongeren zijn die elke zondag in de kerk zitten, elke dag de Bijbel horen of lezen, die zich christen noemen, maar er niet naar leven. Hun hart blijft er koud onder, ze leven zonder Christus en het lijkt hen niets te doen.' Deze jongere kon dit niet rijmen. Vanuit zijn gemeente in het buitenland is dit ondenkbaar.
'Hoe is het mogelijk dat er volwassenen en jongeren zijn die elke zondag in de kerk zitten, elke dag de Bijbel horen of lezen, die zich christen noemen, maar er niet naar leven. Hun hart blijft er koud onder, ze leven zonder Christus en het lijkt hen niets te doen.'
Hoe is dit bij jou? Het is mijn hartelijk verlangen en gebed dat jij in 2020 de Heere Jezus Christus leert kennen of beter leert kennen, leert liefhebben en dienen en je met Hem en voor Hem zal leven. Hij is ons leven waard!
Henco van Ee
In het 2019 mochten we als HHJO meer dan honderd toerustingsavonden verzorgen in ruim zestig gemeenten. Ik ben altijd weer onder de indruk van de grote betrokkenheid op de jeugd in de gemeenten. Zoveel gemeenteleden die hun tijd geven om een stukje mee op te lopen op de levensweg van kinderen en jongeren. Dat is belangrijk en dankbaar werk!
Op de meeste toerustingsavonden wordt de vraag wel gesteld: ‘hoe voer ik (met een jongere) een gesprek van hart tot hart?’ Dat is toch de kern van het jeugdwerk? Met elkaar spreken over dat wat God ons wil leren door Zijn Woord en de betekenis daarvan in ons leven. Ik heb al veel jongeren gesproken die daar oprecht naar zoeken. Jongeren die hun leven in Zijn dienst willen besteden, omdat ze gedrongen worden door de liefde die God in hun hart gewerkt heeft. Zijn we dan voor hen beschikbaar? Om hen de weg te wijzen en vanuit Gods Woord richtlijnen voor het leven mee te geven?
Dat is toch de kern van het jeugdwerk? Met elkaar spreken over dat wat God ons wil leren door Zijn Woord en de betekenis daarvan in ons leven.
We mogen dan met Paulus zeggen dat we moeten zaaien, planten en natmaken in het besef dat God het Zelf is Die de wasdom geeft. Dat mag ons bemoedigen voor het nieuwe jaar. Vanuit onszelf kunnen we niets. Voor ons eigen geestelijk leven niet, en voor dat van een ander niet. Mozes belijdt het in zijn gebed in Psalm 90: ‘Heere, Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht.’ Als we dat mee mogen belijden, dan rusten we in Zijn kracht en in het werk van Zijn Zoon Jezus Christus. Dat wens ik u van harte toe voor het jaar 2020! Dat u een heenwijzer mag zijn naar Christus, in Wie alles te vinden is.
