Steentjes strooien
Elk steentje dat tijdens ritten over de snelweg van onder onze auto vloog, herinnerde me er weer aan.
Dat ik zo’n twee maanden geleden met dank aan een ouderling weer op het rechte pad kwam. Vlak voor zijn neus reed ik me vast in de modder. Muurvast. Geen beweging meer in te krijgen. Tekenend voor een druilerige zaterdagmorgen.
Versterking werd opgetrommeld. Met pick-up en sleepkabel. Om weer met vier wielen op het asfalt te komen, hoefde ik alleen een beetje mee te sturen. Velgen vol modder en grind, maar dat mocht de pret niet drukken. De twee paar kinderoogjes die stonden toe te kijken, hadden de ochtend van hun leven. Nog wekenlang herinnerden vliegende steentje me aan het voorval.
De komende maanden mag je weer aan de slag. Steentjes achterlaten in het leven van tieners. Door jullie samen te verwonderen rondom Gods Woord. Door samen in gesprek te gaan over de plaats van Christus in ons leven. In het vertrouwen dat de Heere ervoor zorgt dat de steentjes als herinneringen terugkomen in levens van deze jonge mensen. Op Zijn tijd en op Zijn wijze.
Je zult merken: sommige tieners komen als vanzelf. Anderen lijken muurvast te zitten. Geen beweging in te krijgen. Zij hebben jouw sleepkabel nodig om naar de clubavonden toe te komen. Investeer komend seizoen extra in tieners waarvan je weet dat ze niet als vanzelf (blijven) komen. Door persoonlijk contact te leggen en hen zo nodig zelfs letterlijk op te pikken. Om ook in hun leven steentjes te strooien met eeuwigheidswaarde.
Ik wens je een gezegend clubseizoen toe!
