Samen

Kerstverhaal 6-12 jaar

Met z’n drieën zitten ze op de arrenslee. Vier prachtige honden lopen er voor en trekken de slee vooruit. Rick en Max gaan samen met hun vader een tocht maken door het land. Er ligt de laatste tijd zoveel sneeuw dat het de perfecte dag is om een lange tocht te gaan maken. Ook omdat het bijna kerst is willen ze alvast wat eten gaan kopen zodat de honden niet alles in een keer hoeven te slepen.

Vader zorgt er voor dat de honden de goede richting op gaan en hij zorgt dat ze lekker hard gaan.

Rick stoot Max aan en zegt: “we gaan lekker hard zo he, zo kunnen we vandaag een heel eind komen en van de natuur zien.” Max knikt en vraagt aan Rick of hij ook zo’n zin heeft in het kerstfeest. Rick knikt en zegt: “tuurlijk heb ik daar zin in het is dan altijd zo gezellig en er is altijd lekker eten, maar vooral vind ik het dan fijn om naar de kerk te gaan en het kerstverhaal te horen, dat de Heere Jezus in Bethlehem is geboren en in een kribbe werd gelegd dat vind ik altijd zo’n mooi en bijzonder verhaal. Ook denk je dan veel meer na over de Bijbel en God en over hoe je het afgelopen jaar hebt geleefd en wat er allemaal is gebeurt en ook het gevoel van saamhorigheid wat je dan voelt in de kerk is heel bijzonder dus ik heb er zeker zin in.” Max knikt en geeft hem helemaal gelijk,” toch ben ik benieuwd wat andere mensen doen die niet naar de kerk gaan en niet in God geloven. Ik heb zulke mensen nog nooit gezien want die heb je in ons land helemaal niet en er komen ook nooit vreemde mensen maar wat zouden hun doen weet jij dat?”

Rick kijkt nadenkend voor zich uit en weet er geen antwoord op hij geeft zijn vader die op het bankje voor hem zit de honden te besturen een duw in zijn rug en roept: “pap…..” Hij ziet dat zijn vader aan de teugels trekt en er voor zorgt dat de honden stil gaan staan. Hij draait zich om en kijkt

vragend naar de jongens: “wat is er, waarom moest ik nou stoppen?”

“Nou wij hadden het net over het kerstfeest en wat je dan ga doen enz. maar wat doen mensen die niet in God geloven want die zijn er toch? Wel niet in ons land want hier gaat iedereen naar de kerk en is gelovig maar ik heb pas in een boek gelezen dat er mensen zijn die niet geloven in God en dus ook geen kerstfeest vieren, maar wat gaan die dan doen?”

“Tja…ik heb geen idee jongens ik heb nog nooit mensen gesproken of gezien die niet gelovig zijn dus ik zou ook echt niet weten wat die dan op 1e en 2e kerstdag doen, misschien gaan ze een boek lezen en ook gewoon lekker eten? Maar jongens zullen we verder gaan dan hebben we het er vanavond thuis verder wel over en kunnen we misschien wel aan de buren vragen of zij weten wat ze dan gaan doen als jullie dat zo graag willen weten goed?” De jongens knikken en vader draait zich om en schud aan de touwen zodat de honden weer gaan rennen en de slee in een snelle vaart vooruit trekt.

Rick en Max kijken stil om zich heen en nemen de omgeving goed in zich op.

Na een tijdje gereden te hebben zien ze in de verte ook een arrenslee met een volle vaart recht op hun af komen. Vader probeert de honden nog de andere kant op de sturen maar op de een of andere manier willen de honden niet luisteren. De slee komt met een volle vaart op hun af en vader ziet dat ook die persoon probeert om de sturen maar hij gaat zo hard dat dat niet op tijd wil lukken. Ook de jongens zien het gebeuren en geven een gil van schrik maar… het is al te laat de sleeën botsen met een vaart op elkaar. De beide arrensleeën kantelen. Vader, Max en Rick kruipen snel onder de arrenslee vandaan en kijken elkaar geschrokken aan. “Wat een mafketel”, zegt Rick geschrokken “wie rijd er nou zo hard als je ook iemand anders aan ziet komen, gaat het met de honden wel goed?”

“Geen idee wie het is, maar met de honden is alles goed want ze staat gelukkig nog recht op en blaffen nog.”

Max kijkt van vader naar Rick en zegt: “Wat staan jullie hier nog, moeten we niet die andere persoon gaan helpen want ik zie niemand hier staan dus misschien kan hij er niet onder vandaan komen en ligt hij klem het is ook zo’n grote arrenslee en kijk er zijn ook allemaal pakjes van afgevallen, wat zien die er leuk uit zeg.”

Ze rennen om de slee naar de andere slee en roepen of degenen er nog onder ligt, ze horen een zacht gekreun er onder vandaan komen. Gelukkig zuchten ze de persoon die er onder ligt leeft in ieder geval nog. “snel” zegt Rick “we moeten snel die slee weer op de goede kant zetten zodat de man of vrouw er onder vandaan kan kruipen.”

“Maar hoe gaan we dat doen dan vraagt Max aan vader?” “ehm… gewoon heel hard duwen en dan hem naar de rechter kant want anders kan de persoon er nog niet onder vandaan kruipen maar laten we op schieten want straks krijgt hij geen lucht meer.” Met z’n allen geven ze alle krachten die ze

hebben en met veel moeite krijgen ze de slee toch stukje bij beetje omhoog. Ze zien dat het een man is die er onder ligt. Het gezicht van de man is rood aangelopen omdat hij zelf zo hard probeerde om de slee zelf omhoog te krijgen. “Ach” zegt de man “wat ben ik blij dat jullie me hebben geholpen om er onder vandaan te komen, ik had het nooit in mijn eentje gered.”

“U mag de Heere wel ontzettend dankbaar zijn” zegt papa. De man kijkt hem verbaasd aan. “de Heere, wie is dat nou weer? Een of andere wonder god zeker die alleen goed is voor mensen die zogenaamd helemaal naar dat wetje leven, nee daar geloof ik niks van. Hou maar op.”

Dan verteld vader hem dat dit niet zomaar een wonder god is. O ja zeker kan Hij wonderen verrichten, maar juist voor de mensen die zo zondig zijn. We proberen wel de wet te houden die de Heere ons gegeven heeft, maar we willen ons daar niet aan houden omdat we diep van binnen altijd naar de duivel luisteren. Gelukkig is de Heere Jezus geboren en later ook gestorven aan het kruis om de zondigste der mensen te bekeren. En wat nou zo mooi is, wij overdenken ieder jaar de geboorte van de Heere Jezus en die tijd komt alweer dichtbij. We gaan dan naar de kerk om met onze hele gemeente die geboorte te overdenken. Zou u misschien dit jaar met ons mee willen om het verhaal te horen? Mijn jongens vinden het ieder jaar weer zo’n indrukwekkend verhaal, ja toch jongens?” De jongens knikken overtuigend naar vader. Ze zouden het zo graag willen dat deze man ook eens dat verhaal mocht horen, want ook deze man moet ooit gaan sterven en als hij de Heere Jezus dan niet kent? Dan zal het niet goed met hem aflopen.

“Ik geloof er nog steeds niet veel van, maar een keer mee naar die kerk waar jullie het over hebben kan geen kwaad lijkt me. Dat wil ik wel een keer proberen.” Zegt de man.

Wat zijn de jongens blij dat hun vader deze man heeft overgehaald om toch mee naar de kerk te komen. Ze weten wel bijna zeker dat de man onder de indruk gaat zijn van de preek die de dominee gaat houden over de geboorte van de Heere Jezus en dat hij dan nog veel vaker naar de kerk wil gaan. Zou de Heere het zo bestuurd hebben, dat deze man tegen hun aan reed met de arrenslee en dat vader hem wat verteld heeft over Hem?

2 dagen later zitten ze in de kerk, het is een beetje onwennig dat die vreemde man, die blijkbaar Marco, heet naast Rick en papa zit. Maar naar enige tijd zitten ze helemaal in de preek van de dominee. Hij preekt over de geboorte van de Heere Jezus. De man is erg onder de indruk van de preek. Maar hij geloofd niet dat Maria zwanger kan zijn, ze was niet eens getrouwd. Dan ineens zegt de dominee “amen” de mensen gaan staan en het orgel begint te spelen, Marco is blijven zitten en denkt ‘o, ik ga ook maar staan’ De mensen beginnen in eens te zingen “Ere zij God, Ere zij God, In de hoge” opeens zijn de dominee en de kerkraad weg en loopt de kerk leeg. Thuis aan gekomen krijgt iedereen een lekker bekertje chocomel of koffie. En praten papa en mama na over de kerkdienst. onder tussen spelen de kinderen gezellig met de blokken en zit Marco diep in gedachten van zijn koffie te nippen. Tot dat papa vraagt “Marco hoe heb jij de kerkdienst ervaren?” “Ik was er eerlijk gezegd wel van onder de indruk. Maar heb ook veel vragen waar ik over nadenk.” zegt Marco. “o, wat voor vragen dan? Misschien kunnen wij ze beantwoorden.” Antwoord papa “nou… hoort hij mijn gebeden dan ook, ook al hoor ik hier niet bij?” “ja zeker, ook zulke mensen zoals u hoort en verhoord hij.”

Onder tussen is mama alvast begonnen met het eten verder klaar maken, ze had het gisteren al wel een beetje klaar gemaakt maar toen papa en de jongens Marco mee brachten had ze ineens een hele hoop te doen. Toch voelt het goed om nu Marco even in huis te hebben en hem daarmee gelijk ook iets over Jezus Christus te kunnen vertellen.

Onder het eten word er nog veel besproken en uitgelegd. Die middag is het rustig, de kinderen doen even een middag slaapje omdat het gisteravond ook nog best laat is geworden. Mama leest een boek en papa en Marco zijn bezig de sleeën een beetje te repareren.

Maar die avond als Rick en Max in bed liggen worden ze wakker. Ze horen een vreemde geluiden en daarna BOEM, BOEM. Rick roept “Max hoorde jij dat ook?” “jjjjjaa, zal ik…zal ik mama roepen?” Daar is het geluid weer, en weer horen ze: BOEM, BOEM. Max roept “Rick doe jij het maar, ik durf niet” Rick durft ook niet en daarom proberen ze allebei heel hard “MAMA!!!, PAPA!!!!!” even later komt papa naar boven en zet de lamp aan en vraagt wat er aan de hand is. De jongens leggen het uit. Papa dekt hun weer toe, zet de lamp uit en gaat weer naar beneden. Maar dan, ineens, BOEM, BOEM,

Max moet heel hard huilen en Rick roept weer heel hard “PAPA!!, als hij weer boven komt klinkt het ineens weer, BOEM, BOEM, nu weet papa wat ze bedoelen en weet hij ook wel wat het is. Hij doet het gordijn open en ziet op het raam een paar grote witte stippen zitten. Hij legt uit dat er waarschijnlijk mensen zijn die sneeuwballen op de ramen gooien. Daar hoeven ze niet bang voor te zijn. Rick zegt “maar ik ben ook niet bang hoor, ik vind het alleen heel vervelend dat gebonk op die ramen.” Papa denk na en zegt na een tijdje “wat nou als wij de mensen terug pakken?” Rick en Max gaan mee naar beneden daar trekken ze hun jassen en schoenen aan. Marco en papa gaan hun helpen. Ze pakken een grote emmer en beginnen allemaal sneeuwballen te maken. Dan vind papa dat ze er genoeg hebben gemaakt en beginnen ze de jongens die nog steeds het raam staan te bekogelen, terug te pakken. Ze gooien alle sneeuwballen een voor een naar de jongens. Ze verwachten het totaal niet.

Ze schreeuwen: “hé wie doet dat?” “kom we maken er nog meer’ zegt Max. Na een poosjes zegt papa. “Laten we maar weer naar binnen gaan, maar jongens niet meer sneeuwballen tegen het raam gooien, hè! Beloven jullie dat?” “ja we zullen stoppen, zullen we morgen samen een sneeuwballengevecht houden op het grasveldje?” Zeggen de jongens. “ja dat is een goed idee” roepen Max en Rick tegelijk. “zullen we om half 2 afspreken?” “ja tot morgen en slaap lekker” zegt één van de jongens. Als ze binnen zijn krijgen ze alle 4 nog een beker warme chocolademelk. En daarna gaan ze naar bed. En dromen over dat ze morgen een sneeuwballengevecht gaan doen.

Dit verhaal is het resultaat van een kerstverhalenwedstrijd die we in 2020 samen met de JBGG, HJW en LCJ organiseerden.