Luister naar verhalen uit de gevangenis
Theo (19) had een fijn leven, groeide op in een christelijk gezin, maar belandde in de gevangenis. “Eigen schuld”, zegt hij zelf. Het leven hier valt hem zwaar. “Echte steun is zeldzaam in de gevangenis”, ervaart Theo. Daarom is hij zo blij met de regelmatige bezoeken van Chantal, zij is vrijwilliger van Gevangenenzorg Nederland. Ben je benieuwd hoe het leven in de gevangenis is? Wij komen er graag over vertellen!
Theo is een levensgenieter; zo’n jongen die op mooie zomerdagen zo lang mogelijk op het strand blijft. Liefst tot ver na zonsondergang. Iemand die z’n eigen gang gaat en op de meest onmogelijke tijden het huis insluipt, net niet zachtjes genoeg om zijn ouders en vier jongere broertjes niet wakker te maken.
Zo ging het tot een jaar geleden. Hoe anders is zijn leven nu. Theo komt buiten niet verder dan de luchtplaats van de gevangenis. De deur van zijn cel gaat dagelijks om half vijf op slot, tot een bewaarder hem de volgende ochtend om een uur of half acht weer opent. “Het hoort erbij”, zegt hij berustend. “Thuis deed ik wat ik zelf wilde en als iemand het er niet mee eens was: jammer dan. Maar hier heb je niet veel te willen.” Vroeger botste Theo regelmatig met z’n ouders omdat ze, in zijn ogen, hem te veel beperkten. Nu moet hij zich schikken naar het gevangenisregime. “Je bent hier echt je vrijheid kwijt, anderen bepalen wat er met je gebeurt. Natuurlijk vind ik dat weleens frustrerend, maar je hebt geen keus. Anders snijd je jezelf alleen maar in de vingers. Het is soms moeilijk, maar het lukt me wel.”
Moeite en eenzaamheid
Theo krijgt aardig wat mensen op bezoek, zeker in vergelijking met veel andere gevangenen. Toch is het bezoek vanuit Gevangenenzorg belangrijk voor hem. “Familie en vrienden kunnen maar af en toe komen. Dan praat je even bij”, legt Theo uit. “Maar Chantal spreek ik elke twee weken. In de tussentijd kan ik over dingen nadenken en daar praten we dan over door. Het is eigenlijk één lang gesprek dat we voeren.”
Chantal weet dat er veel moeite en eenzaamheid is in de gevangenis. Dat motiveert haar tot dit werk. “Ik wil graag iets betekenen voor mensen in deze situatie. Het is voor ieder mens goed als een ander echte belangstelling voor je toont. En ik leer van Theo om meer te genieten van gewone dingen. Zoals de vrijheid om buiten te zijn.”
Opdracht in Mattheüs
Chantal is één van de 650 vrijwilligers die Gevangenenzorg telt. Zij bezoeken (ex-)gevangenen, tbs-patiënten of hun familie. Waarom doen ze dat? Want het is mooi, maar zeker geen gemakkelijk werk. Ze doen dat omdat ze de opdracht om gevangenen te bezoeken (te lezen in Mattheüs 25) in praktijk willen brengen.
Wonderen
Onze vrijwilligers maken veel bijzondere dingen mee. Ze gaan de gevangenis in en ontmoeten mensen die misdaden hebben gepleegd. De gevangenis is een nare plek, maar juist daar komen ook wonderen voor. Je kunt er God ontmoeten.
Ex-gevangene vertelt
Daarover komen onze vrijwilligers graag vertellen tijdens bijvoorbeeld een jeugdavond. Ze komen eventueel samen met een ex-gevangene die kan uitleggen hoe het kwam dat hij in de gevangenis terechtkwam, hoe het leven daar was en hoe hij de weg naar God vond. Zowel de vrijwilliger als de ex-gevangene gaan graag met jullie in gesprek!
Interesse? We verzorgen met plezier een avond voor jullie! Kijk op onze site voor meer informatie en vraag een gastspreker aan.
Dit artikel is ingezonden door Gevangenenzorg Nederland.
