Koninklijk uitgenodigd
Jaren geleden ontving mijn moeder een koninklijke uitnodiging. Ze mocht als burger aanwezig zijn bij een historisch hoogtepunt in de geschiedenis.
Niet alleen internationale grootheden, koningshuizen en het kabinet waren dus uitgenodigd. Ook mijn lieve moeder mocht aansluiten in de rijen. Wellicht kreeg ze samen met andere burgers een plekje ergens achteraf, maar toch. Het zal je gebeuren!
Echter, die week stond een familievakantie gepland. We zouden met elkaar naar Zwitserland reizen. Daar boekten mijn ouders opnieuw de bergboerderij waar ik de beste vakanties van mijn jeugd beleefde. Eenzaam op een berghelling boven het dorp Adelboden genoten we daar van vrijheid, natuur en een magnifiek uitzicht. Het berg-huis was overigens eenvoudig, want het toilet bestond uit een gat in een plank. Zo’n klein buitenhuisje met een geurtje.
Tot ieders verbazing ging de familievakantie door en was mijn moeder van de partij. We boden haar aan om naar Amsterdam op-en-neer te vliegen, maar het mocht niet baten. ‘Zonder mij gaat dat feest ook wel door’, moet ze gedacht hebben. Haar eer voor de koning en koningin kon niet op tegen haar moedergevoelens. We hebben genoten van een heerlijke week in de Zwitserse bergen. De digitale ontvangst was slecht, van het koninklijke feest kregen we slechts enkele knipperende beelden mee. Maar dat ging heus wel door.
Jij en ik ontvangen van de Koning van hemel en aarde niet één keer in ons leven een uitnodiging, zoals mijn moeder van Willem Alexander en Maxima. Dagelijks ligt Zijn Koninklijk getuigenis voor ons open. Niet alleen ter inzage, maar persoonlijk gericht. Ik hoop dat jij je vakantie en familie niet belangrijker acht dan deze uitnodiging. Want wie vader en moeder liefheeft boven Mij…
