Het Purimfeest
Bevrijdingsdag is voor ons een feestdag, waarop we onze vrijheid vieren. Op 4 mei herdenken we wát die vrijheid gekost heeft. Maar vieren we ook de nederlaag van de vijanden van toen en maken we hen luidruchtig belachelijk?
Als je in Israël het Joodse Purimfeest zou meemaken, kom je in een carnavalsachtige feestvreugde terecht. Mensen verkleden zich en vieren uitbundig feest. Er worden allerlei lekkernijen met een symbolische betekenis gebakken.
Het Purimfeest voert ons terug naar de tijd van Esther (het Joodse weesmeisje Hadassa, dat door haar oom werd opgevoed tijdens de ballingschap in Babel en koningin werd).
Mordechai’s rivaal Haman kon het niet verkroppen dat Mordechai evenveel (of zelfs méér) eer van de koning kreeg, dan hij. Hij verzon een plan om met Mordechai ál de Joden uit de weg te ruimen. Een haat die door de duivel werd aangewakkerd, om zo te proberen dat de Messias nooit geboren zou worden.
Dat boze plan dreigde te lukken, totdat de HEERE ingreep door middel van Hadassa, Mordechai en zelfs koning Ahasveros. Haman had een wet laten maken, waarin bevolen werd dat alle Joden moesten worden gedood. Die wet was onherroepelijk vanwege de traditie van de Perzen en de Meden die nooit op hun beloften wilden terugkomen. De koning kon daarom die wet niet herroepen, maar deed wel iets anders. In Esther 8 : 11 lees je: “In de brieven stond dat de Joden toestemming kregen om zich in alle steden te verzamelen en zich te verdedigen. In alle provincies mochten de Joden iedereen doden die hen zou aanvallen. Ook de vrouwen en kleine kinderen van hun aanvallers mochten ze doden. En ze mochten alles wat van hun vijanden was geweest, als buit hebben.”
De Joden moesten dus voor hun leven vechten, maar dit koninklijk bevel, dat snel werd rondgebracht, fungeerde wel als een steun in hun rug!
Mordechai kleedde zich die dag “in een koninklijk gewaad van hemelsblauwe en witte stof, met een grote, gouden kroon op zijn hoofd en een blauwpaarse mantel aan van fijn linnen.” Hij had zich dus vorstelijk verkleed. Daaruit kun je opmaken dat hij geloofde in de overwinning die God hen zou geven.
Tenslotte: “De hele stad Susan juichte en vierde feest” en hielden feestmaaltijden.” In de Kanttekeningen staat dat je daarbij niet alleen aan Joden moet denken maar ook aan Meden en Perzen die het niet eens waren met dat terroristische plan van Haman.
“Heel veel mensen van andere volken sloten zich aan bij het geloof van de Joden, omdat ze bang voor hen waren geworden.” God draait alles om!
Haman had het lot (het pur) geworpen en was zo op deze datum gekomen: de 13e dag van de 12e maand (Adar). Maar in Esther 9:5 lees je: “de Joden doodden heel veel van hun vijanden. Het werd een grote slachtpartij. Ze deden met hun vijanden wat ze wilden.”
Op het Purimfeest (dit jaar was dat op vrijdag 26 februari 2021) wordt het verhaal uit Esther luid voorgelezen. Elke keer als de naam Haman klinkt, wordt er gejoeld en maken kinderen lawaai met hun ‘hamansratelaars’. Er worden Hamansoren (driehoekige koekjes) gegeten. Zo wordt Haman na zijn dood elk jaar weer vernederd.
Ik betwijfel of Purim vandaag nog lijkt op dat eerste Purimfeest. Zou je, als je de Heere Jezus mag liefhebben, ook zou meedoen aan dit feest? Ik vraag het me af. Hoewel ik de feestvreugde begrijp en blij met dit verhaal ben, vraag ik me af of Haman uitjoelen niet hetzelfde is als wraak uitvoeren. Ik houd van Gods verbondsvolk, dus ik zeg dit zeker niet uit antisemitische gedachten, maar wil je eens nadenken over wat Jezus zei: “Heb je vijanden lief, zegent die je vervloeken en bid voor hen.” Juist met die woorden kwam ik in de klem toen ik over dit feest moest schrijven. Traditie en dankbaarheid zijn goed, maar klopt het nog met Gods Woord? Want dit feest is ingesteld als dank aan God.
Wat leer je van deze geschiedenis? Israël heeft een speciale plek in Gods verbond. Wie Zijn volk haat, komt aan Hem Zelf. Juist wat er in de Tweede Wereldoorlog is gebeurd met de Joden, herinnert ons aan het gemene plan van deze Haman. Elke vorm van antisemitisme is een vernieuwde vorm van Hamans plan. Zulke ideeën strijden met Gods Woord. Bid voor Israël en heb grote verwachting van wat de Heere aan het einde van de tijd nog gaat doen met Israël! Als de volheid der gojim (het tot geloof komen van de niet-joden) zal zijn bereikt, zal het heil, Jezus’ Shalom, tot Israël terugkeren. Dan zullen we versteld staan wat God dán zal gaan doen. Dat gaat het Purimfeest vér te boven!
