Groter dan oneindig
Er bestaat een nogal indrukwekkend filmpje. Na het zien van dat filmpje ben ik altijd even vijf minuten stil. Het filmpje begint bij de kleinste cellen die er bestaan, waarna het steeds verder uitzoomt. Op een gegeven moment zie je de hele wereldbol. Maar daar stopt het niet, het gaat het nog verder. Je ziet manen, andere planeten. De zon, de hele Melkweg, meerdere sterrenstelsels bij elkaar en dan stopt het filmpje.
Na zo’n filmpje duizelt het je nogal. Wat wij weten is intens groot, maar dat is nog niet eens het einde. Het is nog veel groter. En dit besef, van die enorme grootsheid, dat heeft de dichter van psalm 8 ook.
In psalm 8 is de schrijver onder de indruk van Gods enorme almacht. Van Gods grootheid. De schrijver laat zijn gedachten gaan over Gods schepping. Over alles wat Hij gemaakt heeft. En hij wordt er stil van. Als ik aan de hemel denk, schrijft hij, als ik denk aan het enorme heelal. Als ik het begrip oneindigheid even op mij in laat dringen. Wat zijn wij dan? Het heelal oneindig. De tijd is oneindig. En God staat daar nog boven. Want God is de Schepper van zowel het oneindige heelal als de oneindige tijd. Dus God staat nog boven de oneindigheid. Als je dat even op je in laat dringen, dan besef je hoe klein wij eigenlijk zijn. En hoe druk wij ons maken om zaken die totaal geen relevatie hebben.
De dichter van psalm 8 beseft dit ook. En hij wordt er ook stil van. En dan vraagt hij verwondert: wat zijn de mensen dat u aan ze denkt? Wat is de mens, dat gij zijner gedenkt, en de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt?
Als het heelal zo enorm is, dan zal Hij wel hooggeplaatste engelen over Zijn enorme schepping plaatsen. Om het te regeren. Dan zal Hij wel wezens met veel verstand, wijsheid en kennis een plek in het heelal geven. Om Zijn schepping te bewaken.
Maar nee. Niks is minder waar. God heeft ons over de schepping gezet.
“En hebt hem een weinig minder gemaakt dan de engelen, en hebt hem met eer en heerlijkheid gekroond? Gij doet hem heersen over de werken Uwer handen; Gij hebt alles onder zijn voeten gezet”
Wij krijgen een belangrijke plaats in deze schepping. God vergeet ons niet in die enorme schepping. We staan niet ergens onderaan de ladder. God heeft ons een ereplaats gegeven. Net onder de engelen. God is zo enorm groot en machtig. En toch geeft Hij ons een heel belangrijke plaats. God kijkt naar ons om. In dit enorme heelal vol sterrenstelsels, planeten en manen, denkt God aan ons. Niet dat wij dat nou verdienen. Niet dat wij daar zo goed ons best voor gedaan hebben. Maar toch heeft Hij heeft ons met eer en heerlijkheid bekroont.
