Feest van de HEERE
Wie tijdens het Loofhuttenfeest in Israël komt, treft allemaal loofhutjes aan. Op daken of balkons. Het herinnert het Joodse volk aan de woestijnreis en valt samen met het einde van de oogst. Waarom zijn die hutten gemaakt?
In de Bijbel lezen we van het Loofhuttenfeest in Leviticus 23:23-43. Het valt aan het einde van de oogst in de zevende maand. Het feest duurt 8 dagen. Gedurende zeven dagen woont men in eigengemaakte loofhutten. Men herinnert en herdenkt op vrolijke wijze hoe hun voorvaderen na de uittocht uit Egypte 40 jaar in de woestijn in loofhutten hebben gewoond. De woestijnreis zelf was geen vreugdevolle reis. Maar dat de HEERE hen had bevrijd uit de slavendienst van Egypte was reden tot vreugde. Het Loofhuttenfeest is het meest vreugdevolle feest. Het wordt ook wel ‘feest van de HEERE’ genoemd. Een feest wat herinnert aan Gods grote daden. Wij hebben ook onze christelijke feestdagen. Deze herinneren aan de heilsfeiten van de geboorte, de dood en opstanding van de Heere Jezus. Christus is de vervulling van het loofhuttenfeest, omdat Hij bevrijdt van duivel, zonde en wereld. Zijn werk noemen we heilsverwerving. Christus heeft het heil, de zaligheid niet alleen verworven, maar is na Pinksteren gekomen om Zijn heil uit te delen, om zondaren te redden. Ben jij al uit de slavernij van de satan verlost? Dan mag jij iets van de oogstfeestvreugde kennen: ‘Gij zijt verlost, God heeft u welgedaan.’ Om iets van de vreugde te symboliseren maakt men een plantenbundel, de loelav. Loelav betekent palmtak.
Het Loofhuttenfeest is niet alleen een herinnering aan de woestijnreis, maar valt ook samen met de druiven- en olijvenoogst. Het is feest omdat de oogst is binnengehaald en de HEERE de oogst heeft gezegend. De hut wordt ook versierd met vruchten en groenten, die verwijzen naar de oogst.
Het woord Soekot betekent ‘loofhutten.’ Het volk Israël verbleef in de woestijn in tenten en zelfgemaakt hutten van bladeren(palmtakken, mirten- of wilgenbladeren). Een belangrijke regel bij het bouwen van een soeka (mv:soekot) is dat het dak van een soeka gedeeltelijk doorzichtig moet zijn, zodat de ‘bewoner’ van de hut de sterren kan zien. Een mooie gedachte, hoe moeilijk de woestijnreis ook was, het volk moest zicht houden op God in de hemel. Heb jij ook zo’n hut, zo’n vertrek met de vensters open naar boven, naar God in de hemel?
De voorlaatste dag van Soekot is het zogenoemde Waterschepfeest. In Johannes 7 vers 37 en 38 lezen we: ‘En op de laatsten dag, zijnde de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke. Die in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien. En dit zei Hij van de Geest, Dewelke ontvangen zouden, die in Hem geloven.’ Wie in Christus gelooft, mag delen in de vervulling van het Loofhuttenfeest. De uiteindelijke vervulling lezen we in Openbaring 7 vers 9 en 10: ‘Na dezen zag ik, en ziet, een grote schare, die niemand tellen kon, uit alle natie, en geslachten, en volken, en talen, staande voor den troon, en voor het Lam, bekleed zijnde met lange witte klederen, en palmtakken waren in hun handen. En zij riepen met grote stem, zeggende: De zaligheid zij onzen God, Die op den troon zit, en het Lam.’ Dat is een feest wat nooit meer ophoudt. Zal jij daarbij zijn?
